Psalm 77 | New International Version

For the director of music. For Jeduthun. Of Asaph. A psalm.

1 I cried out to God for help; I cried out to God to hear me. 2 When I was in distress, I sought the Lord; at night I stretched out untiring hands, and I would not be comforted. 3 I remembered you, God, and I groaned; I meditated, and my spirit grew faint.* 4 You kept my eyes from closing; I was too troubled to speak. 5 I thought about the former days, the years of long ago; 6 I remembered my songs in the night. My heart meditated and my spirit asked: 7 ‘Will the Lord reject for ever? Will he never show his favour again? 8 Has his unfailing love vanished for ever? Has his promise failed for all time? 9 Has God forgotten to be merciful? Has he in anger withheld his compassion?’ 10 Then I thought, ‘To this I will appeal: the years when the Most High stretched out his right hand. 11 I will remember the deeds of the Lord; yes, I will remember your miracles of long ago. 12 I will consider all your works and meditate on all your mighty deeds.’ 13 Your ways, God, are holy. What god is as great as our God? 14 You are the God who performs miracles; you display your power among the peoples. 15 With your mighty arm you redeemed your people, the descendants of Jacob and Joseph. 16 The waters saw you, God, the waters saw you and writhed; the very depths were convulsed. 17 The clouds poured down water, the heavens resounded with thunder; your arrows flashed back and forth. 18 Your thunder was heard in the whirlwind, your lightning lit up the world; the earth trembled and quaked. 19 Your path led through the sea, your way through the mighty waters, though your footprints were not seen. 20 You led your people like a flock by the hand of Moses and Aaron.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

تسلی به هنگام گرفتاری

1 با صدايی بلند به سوی خدا فرياد برمیآورم! به سوی خدا فرياد برمیآورم تا صدای مرا بشنود. 2 به هنگام زحمت از خدا كمک میطلبم. تمام شب به سوی او دست نياز دراز میكنم. تا دعايم را مستجاب نكند آرام نخواهم گرفت. 3 خدا را به ياد میآورم و از حسرت مینالم. به فكر فرو میروم و پريشان میشوم. 4 او نمیگذارد خواب بچشمانم بيايد. از شدت ناراحتی نمیتوانم حرف بزنم. 5 به روزهای گذشته فكر میكنم، به سالهايی كه پشت سر نهادهام میانديشم. 6 تمام شب را در تفكر میگذرانم و از خود میپرسم: 7 «مگر خدا مرا برای هميشه ترک كرده است؟ آيا او ديگر هرگز از من راضی نخواهد شد؟ 8 آيا ديگر هرگز به من رحم نخواهد كرد؟ آيا ديگر هرگز به قول خود وفا نخواهد كرد؟ 9 آيا خدا مهربانی و دلسوزی را فراموش كرده است؟ آيا غضب او باعث شده در رحمت او بسته شود؟» 10 سپس به خود میگويم: «اين از ضعف من است كه چنين فكر میكنم. پس سالهايی را كه دست خداوند قادر متعال در كار بوده است به ياد خواهم آورد.» 11 بلی، معجزات و كارهای بزرگی را كه خداوند انجام داده است به ياد خواهم آورد 12 و در كارهای شگفتانگيز او تفكر خواهم كرد. 13 ای خدا، تمام راههای تو پاک و بیعيب است! خدايی به بزرگی و عظمت تو وجود ندارد. 14 تو آن خدايی هستی كه معجزه میكنی و قدرت خود را بر قومها نمايان میسازی. 15 با دست توانای خود بنیاسرائيل را رهانيدی. 16 آبها وقتی تو را ديدند به عقب رفتند و اعماق دريا به لرزه درآمد. 17 از ابرها باران باريد. در آسمان رعد و برق پديد آمد و تيرهای آتشين به هر سو جهيد. 18 در ميان گردباد صدای رعد شنيده شد و برقهای آسمان دنيا را روشن كرد. زمين تكان خورد و لرزيد. 19 از ميان دريا جايی كه هرگز به فكر كسی نمیرسيد راهی پديد آوردی و مانند يک شبان، بنیاسرائيل را به رهبری موسی و هارون از آن عبور دادی.

Psalm 77 | New International Version کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

For the director of music. For Jeduthun. Of Asaph. A psalm.

تسلی به هنگام گرفتاری