1This is the text of the letter that the prophet Jeremiah sent from Jerusalem to the surviving elders among the exiles and to the priests, the prophets and all the other people Nebuchadnezzar had carried into exile from Jerusalem to Babylon.2(This was after King Jehoiachin* and the queen mother, the court officials and the leaders of Judah and Jerusalem, the skilled workers and the craftsmen had gone into exile from Jerusalem.)3He entrusted the letter to Elasah son of Shaphan and to Gemariah son of Hilkiah, whom Zedekiah king of Judah sent to King Nebuchadnezzar in Babylon. It said:4This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says to all those I carried into exile from Jerusalem to Babylon:5‘Build houses and settle down; plant gardens and eat what they produce.6Marry and have sons and daughters; find wives for your sons and give your daughters in marriage, so that they too may have sons and daughters. Increase in number there; do not decrease.7Also, seek the peace and prosperity of the city to which I have carried you into exile. Pray to the Lord for it, because if it prospers, you too will prosper.’8Yes, this is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: ‘Do not let the prophets and diviners among you deceive you. Do not listen to the dreams you encourage them to have.9They are prophesying lies to you in my name. I have not sent them,’ declares the Lord.10This is what the Lord says: ‘When seventy years are completed for Babylon, I will come to you and fulfil my good promise to bring you back to this place.11For I know the plans I have for you,’ declares the Lord, ‘plans to prosper you and not to harm you, plans to give you hope and a future.12Then you will call on me and come and pray to me, and I will listen to you.13You will seek me and find me when you seek me with all your heart.14I will be found by you,’ declares the Lord, ‘and will bring you back from captivity.* I will gather you from all the nations and places where I have banished you,’ declares the Lord, ‘and will bring you back to the place from which I carried you into exile.’15You may say, ‘The Lord has raised up prophets for us in Babylon,’16but this is what the Lord says about the king who sits on David’s throne and all the people who remain in this city, your fellow citizens who did not go with you into exile –17yes, this is what the Lord Almighty says: ‘I will send the sword, famine and plague against them and I will make them like figs that are so bad they cannot be eaten.18I will pursue them with the sword, famine and plague and will make them abhorrent to all the kingdoms of the earth, a curse* and an object of horror, of scorn and reproach, among all the nations where I drive them.19For they have not listened to my words,’ declares the Lord, ‘words that I sent to them again and again by my servants the prophets. And you exiles have not listened either,’ declares the Lord.20Therefore, hear the word of the Lord, all you exiles whom I have sent away from Jerusalem to Babylon.21This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says about Ahab son of Kolaiah and Zedekiah son of Maaseiah, who are prophesying lies to you in my name: ‘I will deliver them into the hands of Nebuchadnezzar king of Babylon, and he will put them to death before your very eyes.22Because of them, all the exiles from Judah who are in Babylon will use this curse: “May the Lord treat you like Zedekiah and Ahab, whom the king of Babylon burned in the fire.”23For they have done outrageous things in Israel; they have committed adultery with their neighbours’ wives, and in my name they have uttered lies – which I did not authorise. I know it and am a witness to it,’ declares the Lord.
Message to Shemaiah
24Tell Shemaiah the Nehelamite,25‘This is what the Lord Almighty, the God of Israel, says: you sent letters in your own name to all the people in Jerusalem, to the priest Zephaniah son of Maaseiah, and to all the other priests. You said to Zephaniah,26“The Lord has appointed you priest in place of Jehoiada to be in charge of the house of the Lord; you should put any maniac who acts like a prophet into the stocks and neck-irons.27So why have you not reprimanded Jeremiah from Anathoth, who poses as a prophet among you?28He has sent this message to us in Babylon: it will be a long time. Therefore build houses and settle down; plant gardens and eat what they produce.” ’29Zephaniah the priest, however, read the letter to Jeremiah the prophet.30Then the word of the Lord came to Jeremiah:31‘Send this message to all the exiles: “This is what the Lord says about Shemaiah the Nehelamite: because Shemaiah has prophesied to you, even though I did not send him, and has persuaded you to trust in lies,32this is what the Lord says: I will surely punish Shemaiah the Nehelamite and his descendants. He will have no-one left among this people, nor will he see the good things I will do for my people, declares the Lord, because he has preached rebellion against me.” ’
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
نامهٔ ارميا به يهوديان تبعيدی
1پس از آنكه يهوياكين پادشاه و مادرش به همراه درباريان، بزرگان يهودا و اورشليم و صنعتگران و پيشهوران به دست نبوكدنصر به بابل به اسارت برده شدند، نامهای از اورشليم برای سران يهود و كاهنان، انبیا و تمام قوم تبعيدی نوشتم،3و آن را بهوسیله العاسه (پسر شافان) و جمريا (پسر حلقيا) به بابل فرستادم. اين دو نفر سفيران صدقيای پادشاه بودند كه قرار بود به حضور نبوكدنصر به بابل بروند. متن نامه چنين بود:4خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل، به همهٔ شما كه به خواست او از اورشليم به بابل تبعيد شدهايد، میفرمايد:5«خانهها بسازيد و در آنها زندگی كنيد؛ درختان بكاريد و از ميوهاش بخوريد، چون سالهای زيادی در آنجا خواهيد بود.6ازدواج كنيد و صاحب فرزند شويد؛ بگذاريد فرزندانتان هم ازدواج كنند و بچهدار شوند، تا در آنجا تعدادتان افزوده شود!7خواهان آسايش و پيشرفت بابل باشيد و برای آن نزد من دعا كنيد، چون آرامش آنجا، آسايش شماست!8من كه خداوند، خدای اسرائيل هستم میگويم كه نگذاريد انبيای دروغين و فالگيرانی كه در ميان شما هستند شما را فريب دهند؛ به خوابها و رؤياها و پيشگويیهای آنها گوش ندهيد.9آنها به نام من به دروغ پيشگويی میكنند، در حالی كه من آنها را نفرستادهام.10اما وقتی هفتاد سال اسارت در بابل تمام شود، همانطور كه قول دادهام، بر شما نظر لطف خواهم انداخت و شما را به وطنتان باز خواهم گرداند.11خواست و ارادهٔ من، سعادتمندی شماست و نه بدبختیتان، و كسی بهجز من از آن آگاه نيست. من میخواهم به شما اميد و آيندهٔ خوبی ببخشم.12در آن زمان، مرا خواهيد خواند و نزد من دعا خواهيد كرد و من به دعای شما پاسخ خواهم داد؛13و اگر با تمام وجود مرا بطلبيد مرا خواهيد يافت.14بلی، يقيناً مرا خواهيد يافت و من به اسارت شما پايان خواهم بخشيد و شما را از سرزمینهایی كه شما را به آنجا تبعيد كردهام جمع كرده، به سرزمين خودتان باز خواهم آورد.15«ولی حال چون انبيای دروغين را در ميان خود راه دادهايد و میگوييد كه خداوند آنها را فرستاده است،16من نيز بر پادشاهی كه از خاندان داوود است و بر كسانی كه در اورشليم باقی ماندهاند، يعنی بر بستگان شما كه به بابل تبعيد نشدهاند، جنگ و قحطی و وبا خواهم فرستاد. ايشان را مانند انجيرهای گنديدهای خواهم ساخت كه قابل خوردن نيستند و بايد دور ريخته شوند! آنها را در سراسر جهان سرگردان خواهم كرد؛ در هر سرزمينی كه پراكندهشان سازم، مورد نفرين و مسخره و ملامت واقع خواهند شد و مايهٔ وحشت خواهند بود،19چون نخواستند به سخنان من گوش فرا دهند، با اينكه بارها بوسيلهٔ انبيای خود با ايشان صحبت كردم.»20همگی شما كه در بابل اسيريد، به كلام خداوند گوش دهيد.21خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل دربارهٔ اخاب (پسر قولايا) و صدقيا (پسر معسيا) كه به نام او، پيشگويیهای دروغ میكنند، فرموده است كه آنها را به دست نبوكدنصر خواهد سپرد تا در مقابل چشمان همه كشته شوند.22سرنوشت شوم آنها برای همه ضربالمثل خواهد شد، به طوری كه هر كه بخواهد كسی را نفرين كند، خواهد گفت: «خداوند تو را به سرنوشت صدقيا و اخاب دچار كند كه پادشاه بابل آنها را زندهزنده سوزانيد!»23چون اين افراد در ميان قوم خدا گناهان قبيحی مرتكب شدهاند؛ با زنان همسايگان خود زنا كردهاند و از طرف خداوند به دروغ برای مردم پيام آوردهاند. خداوند بر همهٔ كارهای آنها ناظر و آگاه است.
نامهٔ شمعيا
24خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل، دربارهٔ شمعيای نحلامی پيامی به من داد. اين شخص نامهای خطاب به مردم اورشليم، كاهنان و صفنيای كاهن (پسر معسيا) نوشته بود كه در آن به صفنيا چنين گفته بود:26«خداوند تو را به جای يهوياداع تعيين كرده تا در خانه خدا در اورشليم كاهن باشی و وظيفه تو اين است كه هر ديوانهای را كه ادعا كند نبی خداست، بگيری و در كنده و زنجير نگه داری.27پس چرا با ارميای عناتوتی چنين عمل نكردهای كه ادعا میكند از طرف خدا سخن میگويد؟28چون برای ما كه در بابليم نامه نوشته و گفته است كه سالها در اينجا اسير خواهيم ماند، و ما را تشويق كرده است كه خانهها بسازيم تا بتوانيم مدتها در آنجا زندگی كنيم و درختان ميوه بكاريم تا بتوانيم در آينده از ميوهاش بخوريم!»29صفنيا نامه را پيش من آورد و برايم خواند.30آنگاه خداوند به من فرمود كه31نامهای برای تمام تبعيدیهای بابل بفرستم و در آن چنين بنويسم: خداوند دربارهٔ شمعيای نحلامی چنين میفرمايد: «او برای شما به دروغ پيشگويی میكند و شما را فريب میدهد و میخواهد كه دروغهايش را باور كنيد، در حالی که من او را نفرستادهام.32پس من نيز او و فرزندانش را مجازات خواهم كرد و هيچكس از خانوادهٔ او در ميان شما باقی نخواهد ماند. او آن لطف و احسانی را كه در حق قومم خواهم نمود، نخواهد ديد، چون شما را بر ضد من برانگيخته است.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.