1‘I revealed myself to those who did not ask for me; I was found by those who did not seek me. To a nation that did not call on my name, I said, “Here am I, here am I.”2All day long I have held out my hands to an obstinate people, who walk in ways not good, pursuing their own imaginations –3a people who continually provoke me to my very face, offering sacrifices in gardens and burning incense on altars of brick;4who sit among the graves and spend their nights keeping secret vigil; who eat the flesh of pigs, and whose pots hold broth of impure meat;5who say, “Keep away; don’t come near me, for I am too sacred for you!” Such people are smoke in my nostrils, a fire that keeps burning all day.6‘See, it stands written before me; I will not keep silent but will pay back in full; I will pay it back into their laps –7both your sins and the sins of your ancestors,’ says the Lord. ‘Because they burned sacrifices on the mountains and defied me on the hills, I will measure into their laps the full payment for their former deeds.’8This is what the Lord says: ‘As when juice is still found in a cluster of grapes and people say, “Don’t destroy it, there is still a blessing in it,” so will I do on behalf of my servants; I will not destroy them all.9I will bring forth descendants from Jacob, and from Judah those who will possess my mountains; my chosen people will inherit them, and there will my servants live.10Sharon will become a pasture for flocks, and the Valley of Achor a resting-place for herds, for my people who seek me.11‘But as for you who forsake the Lord and forget my holy mountain, who spread a table for Fortune and fill bowls of mixed wine for Destiny,12I will destine you for the sword, and all of you will fall in the slaughter; for I called but you did not answer, I spoke but you did not listen. You did evil in my sight and chose what displeases me.’13Therefore this is what the Sovereign Lord says: ‘My servants will eat, but you will go hungry; my servants will drink, but you will go thirsty; my servants will rejoice, but you will be put to shame.14My servants will sing out of the joy of their hearts, but you will cry out from anguish of heart and wail in brokenness of spirit.15You will leave your name for my chosen ones to use in their curses; the Sovereign Lord will put you to death, but to his servants he will give another name.16Whoever invokes a blessing in the land will do so by the one true God; whoever takes an oath in the land will swear by the one true God. For the past troubles will be forgotten and hidden from my eyes.
New heavens and a new earth
17‘See, I will create new heavens and a new earth. The former things will not be remembered, nor will they come to mind.18But be glad and rejoice for ever in what I will create, for I will create Jerusalem to be a delight and its people a joy.19I will rejoice over Jerusalem and take delight in my people; the sound of weeping and of crying will be heard in it no more.20‘Never again will there be in it an infant who lives but a few days, or an old man who does not live out his years; the one who dies at a hundred will be thought a mere child; the one who fails to reach* a hundred will be considered accursed.21They will build houses and dwell in them; they will plant vineyards and eat their fruit.22No longer will they build houses and others live in them, or plant and others eat. For as the days of a tree, so will be the days of my people; my chosen ones will long enjoy the work of their hands.23They will not labour in vain, nor will they bear children doomed to misfortune; for they will be a people blessed by the Lord, they and their descendants with them.24Before they call I will answer; while they are still speaking I will hear.25The wolf and the lamb will feed together, and the lion will eat straw like the ox, and dust will be the serpent’s food. They will neither harm nor destroy on all my holy mountain,’ says the Lord.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
مجازات ياغيان قوم اسرائيل
1خداوند میفرمايد: «مردمی كه قبلاً در پی شناخت من نبودند، اينک مرا میطلبند؛ و قومهايی كه در صدد يافتن من نبودند، اكنون مرا پيدا كردهاند.2اما قوم خاص خودم كه تمام مدت آغوشم برای پذيرفتن آنان باز بوده است، نسبت به من ياغی شدهاند و به راههای كج خود میروند.3آنها دائم مرا خشمگين میسازند. در قربانگاههای باغهايشان به بتهای خويش قربانی تقديم میكنند و برای آنها بخور میسوزانند.4شبها به قبرستانهای داخل غارها میروند تا ارواح مردگان را پرستش كنند. گوشت خوک و خوراكهای حرام ديگر میخورند،5ولی به ديگران میگويند: به ما نزديک نشويد، ما را نجس نكنيد، ما از شما پاكتريم.» اين مردم مرا از خود سخت بيزار كردهاند و به آتش خشم من دامن زدهاند.6«حكم محكوميت اين قوم در حضور من نوشته شده است. من ديگر تصميم خود را گرفتهام و ساكت نخواهم نشست و آنان را به سزای اعمالشان خواهم رساند.7آنان را برای گناهانی كه خود و اجدادشان مرتكب شدهاند مجازات خواهم كرد. آنان بر روی كوهها برای بتها بخور سوزاندهاند و به من اهانت كردهاند. بنابراين، آنان را به سزای اعمالشان خواهم رساند.»8خداوند میفرمايد: «هيچكس انگور خوب را از بين نمیبرد، بلكه از آن شراب تهيه میكند. من هم تمام قوم خود را از بين نخواهم برد، بلكه كسانی را كه مرا خدمت میكنند، حفظ خواهم كرد.9اسرائیلیهايی را كه از قبيلهٔ يهودا هستند بركت خواهم داد و نسل آنان سرزمين كوهستانی مرا تصرف خواهند كرد. قوم برگزيدهٔ من كه مرا خدمت میكنند در اين سرزمين زندگی خواهند كرد.10آنان مرا خواهند پرستيد و بار ديگر گلههای خود را در دشتهای شارون و درهٔ عاكور خواهند چرانيد.»11اما خداوند به بقيهٔ قوم خود كه او را ترک كردهاند چنين میگويد: «شما عبادتگاه مرا به دست فراموشی سپردهايد و خدايان ”بخت“ و ”سرنوشت“ را میپرستيد.12پس بدانيد كه تيره بخت شده، به سرنوشت شومی دچار خواهيد شد و از بين خواهيد رفت! هنگامی كه شما را صدا كردم جواب نداديد، و وقتی سخن گفتم گوش نداديد؛ بلكه عمداً آنچه را كه در نظرم ناپسند بود انجام داديد.13بنابراين به شما میگويم كه خدمتگزاران من سير خواهند شد، ولی شما گرسنه خواهيد ماند؛ آنان آب خواهند نوشيد، اما شما تشنه خواهيد بود؛ آنان شادی خواهند كرد، ولی شما غمگين و شرمنده خواهيد شد؛14آنان از خوشحالی آواز خواهند خواند، اما شما از غم و ناراحتی فرياد خواهيد زد.15نام شما در بين قوم من نامی ملعون خواهد بود. من كه خداوند هستم شما را خواهم كشت و به خدمتگزاران راستين خود نامی جديد خواهم داد.»
خلقت جديد
16خداوند میفرمايد: «روزی خواهد آمد كه هر کس بخواهد بركتی بطلبد يا سوگندی ياد كند، تنها نام خدای حق را بر زبان خواهد راند. سختيهای گذشته به کلی فراموش شده، از بين خواهد رفت،17زيرا من زمين جديدی میسازم. هر چه در گذشته بوده کاملاً فراموش شده، ديگر به ياد آورده نخواهد شد.18ای قوم من، از اين آفرينش جديد، تا ابد شاد و مسرور باشيد، زيرا اورشليم را نيز از نو میآفرينم تا شهر شادی و سرور شما باشد.19من خود نيز برای وجود اورشليم و ساكنانش شادی خواهم كرد. در آنجا ديگر صدای گريه و زاری شنيده نخواهد شد.20«نوزادان ديگر در سن كم نخواهند مرد و صد سالگان جوان محسوب خواهند شد. تنها كسانی پيش از وقت خواهند مرد كه گناه میكنند و زير لعنت هستند.21در آن روزها، هر كه خانهای بسازد خود در آن ساكن خواهد شد و هر كه باغ انگوری غرس كند خود از ميوهٔ آن خواهد خورد، زيرا ديگر خانهها و باغهای انگور قوم من به دست دشمن نخواهد افتاد. ايشان مانند درختان، عمر طولانی خواهند كرد و از دسترنج خود بهرهمند خواهند شد و لذت خواهند برد.23ديگر زحمتهايشان بر باد نخواهد رفت و فرزندانشان رنگ مصيبت را نخواهند ديد، زيرا هم آنان را و هم فرزندانشان را بركت خواهم داد.24حتی پيش از آنكه مرا بخوانند به آنان جواب خواهم داد، و پيش از اينكه دعايشان را تمام كنند آن را اجابت خواهم كرد.25گرگ و بره با هم خواهند چريد، شير مانند گاو كاه خواهد خورد و مار ديگر كسی را نيش نخواهد زد. در كوه مقدس من هيچ چيز و هيچكس صدمه نخواهد ديد و نابود نخواهد شد.»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.