1In that day this song will be sung in the land of Judah: We have a strong city; God makes salvation its walls and ramparts.2Open the gates that the righteous nation may enter, the nation that keeps faith.3You will keep in perfect peace those whose minds are steadfast, because they trust in you.4Trust in the Lord for ever, for the Lord, the Lord himself, is the Rock eternal.5He humbles those who dwell on high, he lays the lofty city low; he levels it to the ground and casts it down to the dust.6Feet trample it down – the feet of the oppressed, the footsteps of the poor.7The path of the righteous is level; you, the Upright One, make the way of the righteous smooth.8Yes, Lord, walking in the way of your laws,* we wait for you; your name and renown are the desire of our hearts.9My soul yearns for you in the night; in the morning my spirit longs for you. When your judgments come upon the earth, the people of the world learn righteousness.10But when grace is shown to the wicked, they do not learn righteousness; even in a land of uprightness they go on doing evil and do not regard the majesty of the Lord.11Lord, your hand is lifted high, but they do not see it. Let them see your zeal for your people and be put to shame; let the fire reserved for your enemies consume them.12Lord, you establish peace for us; all that we have accomplished you have done for us.13Lord our God, other lords besides you have ruled over us, but your name alone do we honour.14They are now dead, they live no more; their spirits do not rise. You punished them and brought them to ruin; you wiped out all memory of them.15You have enlarged the nation, Lord; you have enlarged the nation. You have gained glory for yourself; you have extended all the borders of the land.16Lord, they came to you in their distress; when you disciplined them, they could barely whisper a prayer.*17As a pregnant woman about to give birth writhes and cries out in her pain, so were we in your presence, Lord.18We were with child, we writhed in labour, but we gave birth to wind. We have not brought salvation to the earth, and the people of the world have not come to life.19But your dead will live, Lord; their bodies will rise – let those who dwell in the dust wake up and shout for joy – your dew is like the dew of the morning; the earth will give birth to her dead.20Go, my people, enter your rooms and shut the doors behind you; hide yourselves for a little while until his wrath has passed by.21See, the Lord is coming out of his dwelling to punish the people of the earth for their sins. The earth will disclose the blood shed on it; the earth will conceal its slain no longer.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
سرود ستايش
1در آن روز، اين سرود در سرزمين يهودا خوانده خواهد شد: شهر ما قوی و محكم است و خدا با حصار نجاتبخش خود ما را حفظ میكند.2دروازهها را بگشاييد تا قوم عادل و با ايمان وارد شوند.3ای خداوند، تو كسانی را كه به تو توكل دارند و در عزم خود راسخند در آرامش كامل نگاه خواهی داشت.4هميشه بر خداوند توكل كنيد؛ او جان پناه جاودانی ماست!5خدا اشخاص مغرور را پست گردانيده و شهر مستحكم آنان را با خاک يكسان كرده است.6كسانی كه زير ظلم و ستم بودهاند اينک پيروزمندانه بر خرابههای شهر قدم میگذارند و آن را لگدمال میكنند.7راه درستكاران راست است؛ پس ای خدای راستی راه ايشان را هموار ساز.8ای خداوند، ما از خواست تو پيروی میكنيم و به تو اميد بستهايم؛ اشتياق قلب ما تنها تو هستی.9شب را در اشتياق تو به سر میبرم و هنگام سپيده دم تو را میطلبم. هنگامی كه تو جهان را داوری كنی آنگاه مردم مفهوم عدالت را خواهند آموخت.10هر چند تو نسبت به گناهكاران رحيم هستی، اما آنان هرگز ياد نمیگيرند كه خوبی كنند. آنان در اين سرزمين خوبان به بدكاری خود ادامه میدهند و به جلال و عظمت تو توجه نمیكنند.11دشمنانت نمیدانند كه تو آنها را مجازات خواهی كرد. خداوندا، آنها را مجازات كن و نشان بده كه قومت را دوست داری. بگذار سرافكنده شوند؛ بگذار در آتش خشم تو بسوزند.12خداوندا، میدانيم تو برای ما صلح و سلامتی به ارمغان خواهی آورد، زيرا تا به حال هر موفقيتی كه كسب كردهايم، در واقع تو به ما عنايت فرمودهای.13ای خداوند، اربابان بسياری بر ما حكومت كردهاند، اما ارباب واقعی ما تو هستی و ما تنها تو را پرستش خواهيم كرد.14آنان مردند و از بين رفتند و ديگر هرگز باز نمیگردند. تو آنها را به سزای اعمالشان رساندی و نابود كردی و نامشان را از خاطرها محو ساختی.15ای خداوند، قوم خود را افزودی و مملكت ما را وسيع ساختی. اين سبب شده است كه تو معروف شوی و نامت بر سر زبانها بیفتد.16خداوندا، تو قومت را تنبيه كردی و ايشان هنگام سختی، در خفا به درگاه تو دعا كردند.17ای خداوند، ما در حضور تو مثل زن حاملهای هستيم كه هنگام زاييدن درد میكشد و فرياد برمیآورد.18هر چند حامله شده، درد كشيديم، ولی چيزی نزاييديم و نتوانستيم برای ساكنان زمين نجات به ارمغان آوريم.19اما مردگان قوم تو زنده شده، از خاک برخواهند خاست؛ زيرا شبنم تو بر بدنهای ايشان خواهد نشست و به آنها حيات خواهد بخشيد. كسانی كه در خاک زمين خفتهاند بيدار شده، سرود شادمانی سر خواهند داد.
مجازات و رستگاری اسرائيل
20ای قوم من، به خانههای خود برويد و درها را پشت سر خود ببنديد. مدت كوتاهی خود را پنهان كنيد تا غضب خدا بگذرد.21زيرا خداوند از آسمان میآيد تا مردم دنيا را به سبب گناهانشان مجازات كند. زمين تمام خونهای ريخته شده را آشكار خواهد ساخت و ديگر اجساد كشتهشدگان را در خود پنهان نخواهد كرد.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.