1A prophecy against Damascus: ‘See, Damascus will no longer be a city but will become a heap of ruins.2The cities of Aroer will be deserted and left to flocks, which will lie down, with no-one to make them afraid.3The fortified city will disappear from Ephraim, and royal power from Damascus; the remnant of Aram will be like the glory of the Israelites,’ declares the Lord Almighty.4‘In that day the glory of Jacob will fade; the fat of his body will waste away.5It will be as when reapers harvest the standing corn, gathering the corn in their arms – as when someone gleans ears of corn in the Valley of Rephaim.6Yet some gleanings will remain, as when an olive tree is beaten, leaving two or three olives on the topmost branches, four or five on the fruitful boughs,’ declares the Lord, the God of Israel.7In that day people will look to their Maker and turn their eyes to the Holy One of Israel.8They will not look to the altars, the work of their hands, and they will have no regard for the Asherah poles* and the incense altars their fingers have made.9In that day their strong cities, which they left because of the Israelites, will be like places abandoned to thickets and undergrowth. And all will be desolation.10You have forgotten God your Saviour; you have not remembered the Rock, your fortress. Therefore, though you set out the finest plants and plant imported vines,11though on the day you set them out, you make them grow, and on the morning when you plant them, you bring them to bud, yet the harvest will be as nothing in the day of disease and incurable pain.12Woe to the many nations that rage – they rage like the raging sea! Woe to the peoples who roar – they roar like the roaring of great waters!13Although the peoples roar like the roar of surging waters, when he rebukes them they flee far away, driven before the wind like chaff on the hills, like tumble-weed before a gale.14In the evening, sudden terror! Before the morning, they are gone! This is the portion of those who loot us, the lot of those who plunder us.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
نبوت دربارهٔ سوريه و اسرائيل
1اين است پيغام خدا دربارهٔ دمشق: «دمشق از بين خواهد رفت و تبديل به ويرانه خواهد شد.2شهرهای ”عروعير“ متروک خواهند شد و گوسفندان در آنجا خواهند خوابيد و كسی نخواهد بود كه آنها را بترساند.3اسرائيل قدرتش را از دست خواهد داد و دمشق سقوط خواهد كرد. بازماندگان سوريه مانند قوم اسرائيل خوار و ضعيف خواهند شد.» اين را خداوند قادر متعال فرموده است.4خداوند میفرمايد: «عظمت اسرائيل محو خواهد شد و ثروتش از بين خواهد رفت.5در آن روز، اسرائيل مانند كشتزارهای درهٔ رفائيم خواهد بود كه پس از درو، چيزی در آن باقی نمیماند.6عدهٔ بسيار كمی از قوم اسرائيل باقی خواهند ماند، همانگونه كه پس از چيدن زيتون دو سه دانه روی شاخههای بلند، و چهار پنج دانه نوک شاخههای كوچک باقی میماند.» اين را خداوند، خدای اسرائيل فرموده است.7در آن روز، مردم به سوی آفرينندهٔ خود كه خدای مقدس اسرائيل است روی خواهند آورد،8و ديگر به بتهايی كه به دست خود ساختهاند، يعنی اشيريم و بتهای آفتاب، رو نخواهند نمود.9در آن روز، شهرهای مستحكم ويران خواهند شد همچون شهرهای حویها و اموریها كه ساكنانشان آنها را در حين فرار برای اسرائيلیها واگذاشتند.10ای اسرائيل، تو خدای نجات دهندهٔ خود و«صخرهٔ» مستحكم خويش را فراموش كردهای و درختان میكاری تا در زير آنها بتها را بپرستی.*11ولی بدان كه حتی اگر در همان روزی كه درختان را میكاری آنها نمو كرده، شكوفه آورند، با وجود اين محصولی نخواهند داد. در آن روز، آنچه نصيب شما میشود بلای كشنده و درد علاجناپذير خواهد بود.12قومهای جهان مثل دريا میخروشند و همچون طوفان غرش میكنند13و مانند سيل يورش میآورند. اما خدا آنها را خاموش میكند و به عقب میراند. ايشان مانند كاه در برابر باد، و خاک در برابر گردباد هستند.14در شب رعب و وحشت ايجاد میكنند، ولی پيش از فرا رسيدن صبح نابود میشوند. اين سزای كسانی است كه سرزمين ما را تاراج میكنند و به يغما میبرند.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.