1Then Moses and the Israelites sang this song to the Lord: ‘I will sing to the Lord, for he is highly exalted. Both horse and driver he has hurled into the sea.2‘The Lord is my strength and my defence*; he has become my salvation. He is my God, and I will praise him, my father’s God, and I will exalt him.3The Lord is a warrior; the Lord is his name.4Pharaoh’s chariots and his army he has hurled into the sea. The best of Pharaoh’s officers are drowned in the Red Sea.*5The deep waters have covered them; they sank to the depths like a stone.6Your right hand, Lord, was majestic in power. Your right hand, Lord, shattered the enemy.7‘In the greatness of your majesty you threw down those who opposed you. You unleashed your burning anger; it consumed them like stubble.8By the blast of your nostrils the waters piled up. The surging waters stood up like a wall; the deep waters congealed in the heart of the sea.9The enemy boasted, “I will pursue, I will overtake them. I will divide the spoils; I will gorge myself on them. I will draw my sword and my hand will destroy them.”10But you blew with your breath, and the sea covered them. They sank like lead in the mighty waters.11Who among the gods is like you, Lord? Who is like you – majestic in holiness, awesome in glory, working wonders?12‘You stretch out your right hand, and the earth swallows your enemies.13In your unfailing love you will lead the people you have redeemed. In your strength you will guide them to your holy dwelling.14The nations will hear and tremble; anguish will grip the people of Philistia.15The chiefs of Edom will be terrified, the leaders of Moab will be seized with trembling, the people* of Canaan will melt away;16terror and dread will fall on them. By the power of your arm they will be as still as a stone – until your people pass by, Lord, until the people you bought* pass by.17You will bring them in and plant them on the mountain of your inheritance – the place, Lord, you made for your dwelling, the sanctuary, Lord, your hands established.18‘The Lord reigns for ever and ever.’19When Pharaoh’s horses, chariots and horsemen* went into the sea, the Lord brought the waters of the sea back over them, but the Israelites walked through the sea on dry ground.20Then Miriam the prophet, Aaron’s sister, took a tambourine in her hand, and all the women followed her, with tambourines and dancing.21Miriam sang to them: ‘Sing to the Lord, for he is highly exalted. Both horse and driver he has hurled into the sea.’
The waters of Marah and Elim
22Then Moses led Israel from the Red Sea and they went into the Desert of Shur. For three days they travelled in the desert without finding water.23When they came to Marah, they could not drink its water because it was bitter. (That is why the place is called Marah.*)24So the people grumbled against Moses, saying, ‘What are we to drink?’25Then Moses cried out to the Lord, and the Lord showed him a piece of wood. He threw it into the water, and the water became fit to drink. There the Lord issued a ruling and instruction for them and put them to the test.26He said, ‘If you listen carefully to the Lord your God and do what is right in his eyes, if you pay attention to his commands and keep all his decrees, I will not bring on you any of the diseases I brought on the Egyptians, for I am the Lord, who heals you.’27Then they came to Elim, where there were twelve springs and seventy palm trees, and they camped there near the water.
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
سرود موسی
1آنگاه موسی و بنیاسرائيل در ستايش خداوند اين سرود را خواندند: خداوند را میسراييم كه شكوهمندانه پيروز شده است، او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.2خداوند قوت و سرود و نجات من است. او خدای من است، پس او را ستايش میكنم. او خدای نياكان من است، پس او را تجليل مینمايم.3او جنگاور است و نامش خداوند میباشد.4خداوند، لشكر و عرابههای فرعون را به دريا سرنگون كرد. مبارزان برگزيدهٔ مصر در دريای سرخ غرق شدند.5آبهای دريا آنها را پوشاندند، و آنها مانند سنگ به اعماق آب فرو رفتند.6دست راست تو ای خداوند، قدرت عظيمی دارد. به نيروی دستت، دشمنانت را در هم كوبيدی.7با عظمت شكوهت دشمنان را نابود ساختی، آتش خشم تو، ايشان را همچون كاه سوزانيد.8تو بر دريا دميدی و آن را شكافتی، آبها مانند ديوار ايستاد و عمق دريا خشک گرديد.9دشمن گفت: «ايشان را تعقيب میكنم، آنها را میگيرم و با شمشيرم هلاک میكنم، ثروتشان را تقسيم كرده، هر چه بخواهم برای خود برمیدارم.»10اما تو ای خداوند، چون بر دريا دميدی موجها يكباره آنها را پوشانيد، همگی مثل سرب در دريای خروشان غرق شدند.11كيست مانند تو ای خداوند در ميان خدايان؟ كيست مثل تو عظيم در قدوسيت؟ كيست كه مانند تو بتواند كارهای مهيب و عجيب انجام دهد؟12چون دست راست خود را دراز كردی، زمين، دشمنان ما را بلعيد.13قوم خود را كه بازخريد نمودهای با رحمت خود رهبری خواهی فرمود. تو آنها را با قدرت خود به سرزمين مقدست هدايت خواهی كرد.14قومها وقتی اين را بشنوند مضطرب خواهند شد، ساكنان فلسطين از ترس خواهند لرزيد،15اميران ادوم وحشت خواهند كرد، بزرگان موآب خواهند لرزيد. وحشت، مردم كنعان را فرو خواهد گرفت.16ترس و دلهره بر ايشان غلبه خواهد كرد. ای خداوند از قدرت تو، آنها چون سنگ، خاموش خواهند ايستاد، تا قوم تو كه آنها را خريدهای از كنار ايشان بگذرند.17ای خداوند، تو ايشان را به كوه مقدس خود بياور و در جايی كه برای سكونت خود انتخاب كردهای و خانهٔ خود را در آن ساختهای، ساكن ساز.18خداوندا، تو تا ابد سلطنت خواهی كرد.19وقتی اسبهای فرعون با عرابهها و سوارانش به دنبال اسرائيلیها وارد دريا شدند، خداوند آب دريا را بر ايشان برگردانيد، اما اسرائيلیها از ميان دريا به خشكی رسيدند.
سرود مريم
20پس از خواندن اين سرود، مريم نبيه، خواهر هارون دف به دست گرفت و به رقصيدن پرداخت و زنان ديگر نيز به دنبال وی چنين كردند،21و مريم اين سرود را خطاب به ايشان خواند: «خداوند را بسراييد كه شكوهمندانه پيروز شده است، او اسبها و سوارانشان را به دريا افكنده است.»
آب تلخ
22موسی قوم اسرائيل را از دريای سرخ حركت داد و به طرف صحرای شور هدايت كرد. ولی در آن صحرا پس از سه روز راهپيمايی، قطرهای آب نيافتند.23سپس آنها به ماره رسيدند، ولی از آب آنجا نيز نتوانستند بنوشند، چون تلخ بود. (از اين جهت آن مكان را ماره يعنی«تلخ» ناميدند.)24مردم غرغر كنان به موسی گفتند: «ما تشنهايم؛ چه بنوشيم؟»25موسی نزد خداوند دعا كرد و خداوند درختی به او نشان داد و فرمود: «اين درخت را در آب ماره بينداز تا آب آن شيرين شود.» موسی چنين كرد و آب، شيرين شد. در ماره، خداوند دستوراتی به قوم اسرائيل داد تا اطاعت آنها را بيازمايد.26او فرمود: «اگر دستورات و احكام مرا كه خداوند، خدای شما هستم اطاعت كنيد و آنچه را كه در نظر من پسنديده است بجا آوريد، از تمام مرضهايی كه مصريان را بدان دچار ساختم در امان خواهيد ماند، زيرا من، خداوند، شفا دهندهٔ شما هستم.»27سپس بنیاسرائيل به ايليم آمدند. در آنجا دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود؛ پس در كنار چشمهها خيمه زدند.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.