2.Korinther 6 | New International Version
1As God’s fellow workers we urge you not to receive God’s grace in vain.2For he says, ‘In the time of my favour I heard you, and in the day of salvation I helped you.’ I tell you, now is the time of God’s favour, now is the day of salvation.
Paul’s hardships
3We put no stumbling-block in anyone’s path, so that our ministry will not be discredited.4Rather, as servants of God we commend ourselves in every way: in great endurance; in troubles, hardships and distresses;5in beatings, imprisonments and riots; in hard work, sleepless nights and hunger;6in purity, understanding, patience and kindness; in the Holy Spirit and in sincere love;7in truthful speech and in the power of God; with weapons of righteousness in the right hand and in the left;8through glory and dishonour, bad report and good report; genuine, yet regarded as impostors;9known, yet regarded as unknown; dying, and yet we live on; beaten, and yet not killed;10sorrowful, yet always rejoicing; poor, yet making many rich; having nothing, and yet possessing everything.11We have spoken freely to you, Corinthians, and opened wide our hearts to you.12We are not withholding our affection from you, but you are withholding yours from us.13As a fair exchange – I speak as to my children – open wide your hearts also.
Warning against idolatry
14Do not be yoked together with unbelievers. For what do righteousness and wickedness have in common? Or what fellowship can light have with darkness?15What harmony is there between Christ and Belial*? Or what does a believer have in common with an unbeliever?16What agreement is there between the temple of God and idols? For we are the temple of the living God. As God has said: ‘I will live with them and walk among them, and I will be their God, and they will be my people.’*17Therefore, ‘Come out from them and be separate, says the Lord. Touch no unclean thing, and I will receive you.’*18And, ‘I will be a Father to you, and you will be my sons and daughters, says the Lord Almighty.’
کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
1از این رو، به عنوان همكاران خدا، از شما خواهش میكنيم كه از محبت و رحمت او، نهايت استفاده را بنماييد.2زيرا او فرموده است: «فرياد تو را زمانی كه درِ رحمتم برويت باز بود، شنيدم. در روزی كه موعد نجات بود، به كمک تو شتافتم.» الان، همان زمانی است كه درِ رحمت خدا به روی شما باز است؛ الان، همان روزی است كه خدا حاضر است به كمک شما بشتابد.
مشکلات پولس
3ما میكوشيم به گونهای زندگی و رفتار كنيم كه باعث رنجش كسی نگرديم و مانع كسانی نشويم كه میخواهند به خدا ايمان آورند، مبادا ايرادی در خدمت ما بيابند و خداوند را مقصر بدانند.4در واقع سعی ما بر اينست كه در هر كاری ثابت كنيم كه خدمتگزاران واقعی خدا هستيم. هر نوع رنج و سختی و زحمت را تحمل كردهايم؛5شلاق خوردهايم؛ به زندان افتادهايم؛ با تهاجم مردم خشمگين مواجه شدهايم؛ بيش از توان خود كار كردهايم؛ بیخوابی و گرسنگی كشيدهايم.6با زندگی پاک خود، با بينش روحانی و با صبر و تحمل خود، به همه ثابت كردهايم كه ادعاهايمان بجاست. مهربان، با محبت و پر از روحالقدس بودهايم.7همواره حقيقت را گفتهايم؛ خدا در هر امری ما را ياری كرده است؛ با سلاحهای روحانی كه مخصوص مردان خداست، جنگيده و از خود دفاع كردهايم.8چه به ما احترام نمايند و چه بیاحترامی، چه از ما تعريف كنند و چه انتقاد، همواره نسبت به خداوند وفادار میمانيم. مردم ما را دروغگو میپندارند، حال آنكه جز حقيقت سخنی نمیگوييم.9گاهی همچون افراد بیارزش و گمنام به نظر میآييم، اما بسياری ما را میشناسند. همواره خطر مرگ ما را تهديد میكند، اما هنوز زندهايم و خدا را خدمت میكنيم. مجروح شدهايم اما از پای در نيامدهايم.10دلشكستهايم، اما در عين حال از شادی خداوند لبريزيم. فقيريم، ولی بسياری را با گنجهای روحانی، ثروتمند میسازيم. صاحب چيزی نيستيم، اما همه چيز داريم.11ای دوستان عزيزم كه در قرنتس هستيد، هر چه در دل داشتيم، به شما گفتيم و محبت خود را به شما نشان داديم.12اما اگر هنوز هم بين ما سردی هست، به علت كمی محبت من نيست، بلكه در اثر كمی محبت شماست.13با شما همچون فرزندان خود سخن میگويم. دلتان را برای محبت ما باز كنيد و شما نيز محبت خود را به ما نشان دهيد.
رابطهٔ ايماندار و بیايمان
14با بیايمانان پيوند و همبستگی نداشته باشيد. آيا میتواند بين پاكی و گناه پيوندی باشد؟ آيا نور و تاريكی با يكديگر ارتباطی دارند؟15يا بين مسيح و شيطان توافقی وجود دارد؟ آيا بين يک ايماندار و بیايمان وجه اشتراكی هست؟16يا میتوان خانهٔ خدا را با بتخانه يكی دانست؟ زيرا شما خانهٔ خدای زنده هستيد و خدا در شما ساكن است! چنانكه او فرموده است: «من در ايشان ساكن خواهم شد و در ميانشان اقامت خواهم گزيد، و من خدای آنان خواهم بود و ايشان قوم من.»17از اينروست كه خدا میفرمايد: «از ميان گناهكاران خارج شويد! خود را از ايشان جدا سازيد! به چيزهای ناپاک دست نزنيد تا شما را بپذيرم.18آنگاه من پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من!»
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.