2.Korinther 6 | New International Version کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

2.Korinther 6 | New International Version
1 As God’s fellow workers we urge you not to receive God’s grace in vain. 2 For he says, ‘In the time of my favour I heard you, and in the day of salvation I helped you.’ I tell you, now is the time of God’s favour, now is the day of salvation.

Paul’s hardships

3 We put no stumbling-block in anyone’s path, so that our ministry will not be discredited. 4 Rather, as servants of God we commend ourselves in every way: in great endurance; in troubles, hardships and distresses; 5 in beatings, imprisonments and riots; in hard work, sleepless nights and hunger; 6 in purity, understanding, patience and kindness; in the Holy Spirit and in sincere love; 7 in truthful speech and in the power of God; with weapons of righteousness in the right hand and in the left; 8 through glory and dishonour, bad report and good report; genuine, yet regarded as impostors; 9 known, yet regarded as unknown; dying, and yet we live on; beaten, and yet not killed; 10 sorrowful, yet always rejoicing; poor, yet making many rich; having nothing, and yet possessing everything. 11 We have spoken freely to you, Corinthians, and opened wide our hearts to you. 12 We are not withholding our affection from you, but you are withholding yours from us. 13 As a fair exchange – I speak as to my children – open wide your hearts also.

Warning against idolatry

14 Do not be yoked together with unbelievers. For what do righteousness and wickedness have in common? Or what fellowship can light have with darkness? 15 What harmony is there between Christ and Belial*? Or what does a believer have in common with an unbeliever? 16 What agreement is there between the temple of God and idols? For we are the temple of the living God. As God has said: ‘I will live with them and walk among them, and I will be their God, and they will be my people.’* 17 Therefore, ‘Come out from them and be separate, says the Lord. Touch no unclean thing, and I will receive you.’* 18 And, ‘I will be a Father to you, and you will be my sons and daughters, says the Lord Almighty.’

Holy Bible, New International Version ® (Anglicised), NIV TM Copyright © 1979, 1984, 2011 by Biblica, Inc. Used with permission. All rights reserved worldwide. The “New International Version” is a trademark registered in the European Union Intellectual Property Office (EUIPO) and United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. The “NIV”, “Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر
1 از این رو، به عنوان همكاران خدا، از شما خواهش میكنيم كه از محبت و رحمت او، نهايت استفاده را بنماييد. 2 زيرا او فرموده است: «فرياد تو را زمانی كه درِ رحمتم برويت باز بود، شنيدم. در روزی كه موعد نجات بود، به كمک تو شتافتم.» الان، همان زمانی است كه درِ رحمت خدا به روی شما باز است؛ الان، همان روزی است كه خدا حاضر است به كمک شما بشتابد.

مشکلات پولس

3 ما میكوشيم به گونهای زندگی و رفتار كنيم كه باعث رنجش كسی نگرديم و مانع كسانی نشويم كه میخواهند به خدا ايمان آورند، مبادا ايرادی در خدمت ما بيابند و خداوند را مقصر بدانند. 4 در واقع سعی ما بر اينست كه در هر كاری ثابت كنيم كه خدمتگزاران واقعی خدا هستيم. هر نوع رنج و سختی و زحمت را تحمل كردهايم؛ 5 شلاق خوردهايم؛ به زندان افتادهايم؛ با تهاجم مردم خشمگين مواجه شدهايم؛ بيش از توان خود كار كردهايم؛ بیخوابی و گرسنگی كشيدهايم. 6 با زندگی پاک خود، با بينش روحانی و با صبر و تحمل خود، به همه ثابت كردهايم كه ادعاهايمان بجاست. مهربان، با محبت و پر از روحالقدس بودهايم. 7 همواره حقيقت را گفتهايم؛ خدا در هر امری ما را ياری كرده است؛ با سلاحهای روحانی كه مخصوص مردان خداست، جنگيده و از خود دفاع كردهايم. 8 چه به ما احترام نمايند و چه بیاحترامی، چه از ما تعريف كنند و چه انتقاد، همواره نسبت به خداوند وفادار میمانيم. مردم ما را دروغگو میپندارند، حال آنكه جز حقيقت سخنی نمیگوييم. 9 گاهی همچون افراد بیارزش و گمنام به نظر میآييم، اما بسياری ما را میشناسند. همواره خطر مرگ ما را تهديد میكند، اما هنوز زندهايم و خدا را خدمت میكنيم. مجروح شدهايم اما از پای در نيامدهايم. 10 دلشكستهايم، اما در عين حال از شادی خداوند لبريزيم. فقيريم، ولی بسياری را با گنجهای روحانی، ثروتمند میسازيم. صاحب چيزی نيستيم، اما همه چيز داريم. 11 ای دوستان عزيزم كه در قرنتس هستيد، هر چه در دل داشتيم، به شما گفتيم و محبت خود را به شما نشان داديم. 12 اما اگر هنوز هم بين ما سردی هست، به علت كمی محبت من نيست، بلكه در اثر كمی محبت شماست. 13 با شما همچون فرزندان خود سخن میگويم. دلتان را برای محبت ما باز كنيد و شما نيز محبت خود را به ما نشان دهيد.

رابطهٔ ايماندار و بیايمان

14 با بیايمانان پيوند و همبستگی نداشته باشيد. آيا میتواند بين پاكی و گناه پيوندی باشد؟ آيا نور و تاريكی با يكديگر ارتباطی دارند؟ 15 يا بين مسيح و شيطان توافقی وجود دارد؟ آيا بين يک ايماندار و بیايمان وجه اشتراكی هست؟ 16 يا میتوان خانهٔ خدا را با بتخانه يكی دانست؟ زيرا شما خانهٔ خدای زنده هستيد و خدا در شما ساكن است! چنانكه او فرموده است: «من در ايشان ساكن خواهم شد و در ميانشان اقامت خواهم گزيد، و من خدای آنان خواهم بود و ايشان قوم من.» 17 از اينروست كه خدا میفرمايد: «از ميان گناهكاران خارج شويد! خود را از ايشان جدا سازيد! به چيزهای ناپاک دست نزنيد تا شما را بپذيرم. 18 آنگاه من پدر شما خواهم بود و شما پسران و دختران من!»